استنلی کوبریک در ابتدا عکاسی آماتور بود. پس از چندین سال عکاسی، به سراغ تصاویر متحرک رفت. اولین قطعه خود را با عنوان “روز پرواز” در سال 1950 کارگردانی و تولید کرد. پس از آن، او دو مستند دیگر با عنوان “پدر پرواز” و “دریانوردان” ساخت. سپس شروع کرد به ساختن اولین فیلم سینمایی بلندش با عنوان ترس و هوس.
استنلی کوبریک : “یک فیلم بیشتر باید شبیه موسیقی باشد تا داستان. اینگونه روحیه و احساسات رویت میشوند. موضوع، احساسات، معنا چیزهایی است که بعداً به وجود میآید. ”
موسیقی در فیلمهای کوبریک
در برخی از فیلمهای استنلی کوبریک، موسیقی کلاسیک بخشی از زیبایی شناسی فیلم در فرم است برای مثال فیلم Eyes wide shut. و همیچنین چنین گفت زرتشت نیز توسط موسیقی ریچارد اشتراوس در طول فیلم یک اودیسه فضایی پخش شد. معمولا موسیقی کلاسیک بر فیلمهای او غالب است و برخی معتقدند که موسیقی، داستان را بازگو میکند نه دیالوگ شخصیتها.
پرتقال کوکی نیز به طرز چشمگیری از موسیقی کلاسیک استفاده میکند. تمرکز فیلم بر الکس دلارج؛ یک منحرف که برای تبدیل شدن به یک عضو فعال جامعه به زندان میرود. دولت، الکس را با “درمان لودوویکو” شستشو میدهد که او را مجبورکند جنایات وحشتناک را با سمفونی نهم بتهوون خنثی کند. البته در آخرین صحنه متوجه میشود دیگر تحت تأثیر درمان قرار ندارد.
گاهی اوقات کوبریک از موسیقی به شکل کنایه آمیزی استفاده میکرد برای مثال در پرتقال کوکی، الکس هنگام تجاوز به زنی در حضور شوهرش Singing ‘in the Rain را میخواند. فیلم دکتر استرنجلاو او با تصاویر هولوکاست هستهای و آهنگ “We’ll Meet Again” نسخه ورا لین به پایان میرسد.
برای خواندن ادامه مطلب به سایت پوفیلمو مراجعه کنید.